Soldaatjes
Door: ellie en jeroen
Blijf op de hoogte en volg Jeroen & Ellie & Eva
27 Oktober 2007 | China, Peking
We zijn vanuit Pingyao naar Xian gereisd. Xian is de bekende stad met het terra-cotta leger in de buurt.
Iets wat je, net als de muur, moet hebben gezien. En inderdaad is het erg indrukwekkend.
In 1971 is er een boer geweest die graag een put wilde. Hij begon op een leuk plekje te graven en in plaats van water vond hij van klei gemaakt soldaten, onderdeel van een graf van een keizer uit 200 v.C. Iets wat nu een van de meest bijzondere vondsten van de 20ste eeuw is. Wat grappig is om te zien is dat de put niet twee meter anders gegraven had moeten worden, omdat het anders niet gevonden zou zijn. Een groot deel is gerestaureerd, maar een nog groter deel is nog niet opgegraven. Er staan nu 6000 soldaten van levensgroot formaat, maar ze denken dat er in totaal wel 100.000 soldaten liggen begraven. Dus over honderd jaar is het nog veel indrukwekkender.
Behalve het 'leger' is er ook nog een berg te beklimmen. Ook dat hebben we natuurlijk gedaan. Het is een 8 uur durende klim naar boven en 4 uur naar beneden. Wat dan weer grappig is om te zien is dat de hele weg naar boven geplaveid is. Sommige stukken zijn wel enorm oud, omdat die al gemaakt zijn voor de keizer die waarschijnlijk naar boven is gedragen. De berg die we hebben beklommen is 2100 meter hoog. We hebben 1800 meter moeten overwinnen. En dat helemaal als trap. We hebben heen dus 8 uur lang trappen gelopen. Gelukkig was de weg echt schitterend. We liepen door een kloof met een schitterende omgeving en rondom pieken van bergen. Eindelijk boven genoten we van een geweldig uitzicht. Echt zoals je de bergen in China verwacht. We hebben een nacht op de bergtop geslapen.
Ze zeggen dat als je samen een hangslot op de berg ophangt je dan voor altijd bij elkaar blijft. Natuurlijk moesten we dat ook doen. Er hangt nu dus een slot op het topje van Hua Shan met onze namen erin gegraveerd. Romantisch he?
We hebben nu enorme spierpijn van het trappenlopen, op en af, dus we hebben vandaag even een rustdag ingelast.
Morgen gaan we weer verder naar Zengzhou...tot dan.
PS. Het is gelukt om een paar foto's te plaatsen, maar dat kost nog wat moeite. Later meer dus...
Iets wat je, net als de muur, moet hebben gezien. En inderdaad is het erg indrukwekkend.
In 1971 is er een boer geweest die graag een put wilde. Hij begon op een leuk plekje te graven en in plaats van water vond hij van klei gemaakt soldaten, onderdeel van een graf van een keizer uit 200 v.C. Iets wat nu een van de meest bijzondere vondsten van de 20ste eeuw is. Wat grappig is om te zien is dat de put niet twee meter anders gegraven had moeten worden, omdat het anders niet gevonden zou zijn. Een groot deel is gerestaureerd, maar een nog groter deel is nog niet opgegraven. Er staan nu 6000 soldaten van levensgroot formaat, maar ze denken dat er in totaal wel 100.000 soldaten liggen begraven. Dus over honderd jaar is het nog veel indrukwekkender.
Behalve het 'leger' is er ook nog een berg te beklimmen. Ook dat hebben we natuurlijk gedaan. Het is een 8 uur durende klim naar boven en 4 uur naar beneden. Wat dan weer grappig is om te zien is dat de hele weg naar boven geplaveid is. Sommige stukken zijn wel enorm oud, omdat die al gemaakt zijn voor de keizer die waarschijnlijk naar boven is gedragen. De berg die we hebben beklommen is 2100 meter hoog. We hebben 1800 meter moeten overwinnen. En dat helemaal als trap. We hebben heen dus 8 uur lang trappen gelopen. Gelukkig was de weg echt schitterend. We liepen door een kloof met een schitterende omgeving en rondom pieken van bergen. Eindelijk boven genoten we van een geweldig uitzicht. Echt zoals je de bergen in China verwacht. We hebben een nacht op de bergtop geslapen.
Ze zeggen dat als je samen een hangslot op de berg ophangt je dan voor altijd bij elkaar blijft. Natuurlijk moesten we dat ook doen. Er hangt nu dus een slot op het topje van Hua Shan met onze namen erin gegraveerd. Romantisch he?
We hebben nu enorme spierpijn van het trappenlopen, op en af, dus we hebben vandaag even een rustdag ingelast.
Morgen gaan we weer verder naar Zengzhou...tot dan.
PS. Het is gelukt om een paar foto's te plaatsen, maar dat kost nog wat moeite. Later meer dus...
-
27 Oktober 2007 - 19:18
Ine Tichelaar:
Iedere keer als ik jullie berichten lees voel ik me nietiger worden. Het is allemaal zo nieuw voor mij. Wat geweldig.
Afgelopen vrijdag had ik vanuit de VU in de luchpauze een reactie willen sturen, met wat info over de werkplek. Het is nu zaterdagavond en ik denk dat Jeroen wel begrijpt wat ik daarmee wil zeggen. Het is nog steeds hetzelfde - gigantisch druk.
Met Marian gaat het maar heel langzaamnaar vooruit. Ineke wordt waarschijnlijk in november al aan haar k ie geopereerd en Jose is dus weg. Gaat best lekker bij ons. Maar de sfeer is goed en verder iedereen gezond. Dus wat zeuren we.
Ik hoop dat jullie een hele bijzondere tijd hebben, door jullie reisverhalen heb ik dat ook een beetje.
Tot horens
Ine Tichelaar -
28 Oktober 2007 - 07:33
Marja Kempe:
Wat leuk om nu een paar foto's te zien, zo kunnen we ons er nog beter iets bij voorstellen. Het ziet er leuk uit hoor!
Gelukkig weet ik dat je wel iets netter kán eten!
Bij het lezen van jullie verhaal kreeg ik spontaan spierpijn, wat een klim! Volgens mij komen jullie terug in Nederland met een conditie waar een profsporter jaloers op zal zijn!!
Veel plezier verder! -
28 Oktober 2007 - 14:17
ROSMARIJNE:
XX -
31 Oktober 2007 - 13:22
Simone Enyvonne:
Ha die Ellie en Jeroen,
We genieten hier erg van jullie verhalen, de dagen hier worden een stuk smeuiger. Vooral onze fantasieen over wat jullie eten, zoals die darm welke jullie beschreven. We hebben al vanalles bedacht van wat het beest gegeten zou hebben. Lol dus hier.
Verder hebben we Jeroen opgegeven bij de plaatselijke atletiekvereniging bij discuswerpen zodat hij de volgende keer een beter figuur slaat tijdens de stenen gooi wedstrijd. Misschien moet hij voorstellen met zacht gekookte eitjes opnieuw te gaan gooien.
8 uur Vu lijkt ons minder vermoeiend dan 8 uur trappenlopen, daar zijn wij niet jaloers op. Wel zouden we jullie kuiten willen voelen, hoe sterk en gespierd ze zijn geworden.
We blijven lezen, hartstikke leuk.
Heel veel plezier verder en goede reis,
Liefs, Yvonne en Simone
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
