Thuis!
Door: Ellie en Jeroen
Blijf op de hoogte en volg Jeroen & Ellie & Eva
15 Mei 2008 | Nederland, Amsterdam
We zijn weer thuis!
Wel weer even wennen om in je eigen bed te slapen en niet elke paar dagen weer verder te hoeven trekken. Het voelt allemaal weer zo vertrouwd. De buurvrouw woont er nog steeds, de Ferdinand Bolstraat ligt nog steeds open en ons huis is nog steeds een klein hokje. Het is heerlijk om niet meer uit een tas hoeven leven en te kunnen koken wat we zelf willen.
Onze reis is weer tot een goed einde gekomen. We hebben heel veel mooie dingen gezien en leuke dingen meegemaakt, zowel in China als Japan.
We hebben genoten van het reizen door China, met al die vriendelijke mensen en de mooie bezienswaarigheden. De chinese cultuur, zoals wij die gezien hebben, is ook echt heel bijzonder: mensen lijken altijd vrolijk en lijken hun misere met trots te dragen. Ze maken makkelijk contact met vreemden, zowel met ons als met elkaar, en in het openbaar vervoer is het dan ook altijd erg rumoerig en gezellig. Ze hebben voor onderweg altijd zakken vol met eten die worden gedeeld met wildvreemden. Het is duidelijk een maatschappij waarin mensen voor elkaar zorgen. De ellende in Tibet kunnen wij dan ook niet rijmen met de indruk die wij van het land hebben gekregen.
Zelfs na de rest van onze reis door Japan heben we nog steeds het gevoel dat de chinezen ons het meest hebben geraakt door hun openheid, hartelijkeid, nieuwsgierigheid en gulheid.
De Japanners zijn overduidelijk heel anders. Ze zijn net zo individualistisch als de Nederlanders. Misschien zelfs wel meer. De mensen in de treinen praten niet met elkaar, kijken elkaar niet eens aan. De meeste doen een dutje, lezen een boek of spelen met hun mobiele telefoon. Het is er stil en ongezellig vergeleken met de chinese treinen. De mensen daar werken 6 dagen per week en maken dan ook nog eens lange dagen. We kregen het gevoel dat de Japanners niet erg gelukkig zijn. Sommigen zagen er zo ongelukkig uit dat we het gevoel kregen dat ze elk moment in huilen uit konden barsten. Wat in Japan op ons de meeste indruk heeft gemaakt is de hygiene, het respect dat de mensen voor elkaar hebben en de veiligheid. Het is het meest veilige land dat we ooit hebben bezocht. Tijdens treinreizen zijn we vaak onze tas uit het oog verloren, maar we hebben nooit de angst gehad dat ze weg zouden zijn (dat is in andere landen, en zelfs in Nederland, wel anders). Auto's staan langs de weg met de sleuteltjes in het contact, goede mountainbikes kunnen gewoon neergezet worden, vending-machines staan zonder kans op vandalisme op iedere straathoek.
Onze reis heeft ons wel weer doen beseffen dat reizen in ons bloed zit. Na onze eerste week in China, tijdens onze cultuurshock, dachten we allebei: "Nou, dit zal wel onze laatste reis worden", maar gaandeweg de trip gingen we het weer steeds leuker vinden. En nu aan het eind hebben we al weer genoeg inspiratie voor volgende reizen. Hoe meer je ziet van de wereld, hoe meer je beseft hoeveel er nog te zien is. Het virus heeft ons behoorlijk te pakken en we weten nog niet wat we moeten doen: uitzieken of snel genezen...
Iedereen die onze verhalen heeft gelezen: bedankt voor jullie enthousiaste en leuke reacties! Het was voor ons aan de andere kant van de wereld altijd erg leuk om te lezen wat jullie er van vonden en wat jullie hier in Nederland bezighield.
En Miriam bedankt voor het "jeroenellie.waarbenjij.nu"-boek!
Wel weer even wennen om in je eigen bed te slapen en niet elke paar dagen weer verder te hoeven trekken. Het voelt allemaal weer zo vertrouwd. De buurvrouw woont er nog steeds, de Ferdinand Bolstraat ligt nog steeds open en ons huis is nog steeds een klein hokje. Het is heerlijk om niet meer uit een tas hoeven leven en te kunnen koken wat we zelf willen.
Onze reis is weer tot een goed einde gekomen. We hebben heel veel mooie dingen gezien en leuke dingen meegemaakt, zowel in China als Japan.
We hebben genoten van het reizen door China, met al die vriendelijke mensen en de mooie bezienswaarigheden. De chinese cultuur, zoals wij die gezien hebben, is ook echt heel bijzonder: mensen lijken altijd vrolijk en lijken hun misere met trots te dragen. Ze maken makkelijk contact met vreemden, zowel met ons als met elkaar, en in het openbaar vervoer is het dan ook altijd erg rumoerig en gezellig. Ze hebben voor onderweg altijd zakken vol met eten die worden gedeeld met wildvreemden. Het is duidelijk een maatschappij waarin mensen voor elkaar zorgen. De ellende in Tibet kunnen wij dan ook niet rijmen met de indruk die wij van het land hebben gekregen.
Zelfs na de rest van onze reis door Japan heben we nog steeds het gevoel dat de chinezen ons het meest hebben geraakt door hun openheid, hartelijkeid, nieuwsgierigheid en gulheid.
De Japanners zijn overduidelijk heel anders. Ze zijn net zo individualistisch als de Nederlanders. Misschien zelfs wel meer. De mensen in de treinen praten niet met elkaar, kijken elkaar niet eens aan. De meeste doen een dutje, lezen een boek of spelen met hun mobiele telefoon. Het is er stil en ongezellig vergeleken met de chinese treinen. De mensen daar werken 6 dagen per week en maken dan ook nog eens lange dagen. We kregen het gevoel dat de Japanners niet erg gelukkig zijn. Sommigen zagen er zo ongelukkig uit dat we het gevoel kregen dat ze elk moment in huilen uit konden barsten. Wat in Japan op ons de meeste indruk heeft gemaakt is de hygiene, het respect dat de mensen voor elkaar hebben en de veiligheid. Het is het meest veilige land dat we ooit hebben bezocht. Tijdens treinreizen zijn we vaak onze tas uit het oog verloren, maar we hebben nooit de angst gehad dat ze weg zouden zijn (dat is in andere landen, en zelfs in Nederland, wel anders). Auto's staan langs de weg met de sleuteltjes in het contact, goede mountainbikes kunnen gewoon neergezet worden, vending-machines staan zonder kans op vandalisme op iedere straathoek.
Onze reis heeft ons wel weer doen beseffen dat reizen in ons bloed zit. Na onze eerste week in China, tijdens onze cultuurshock, dachten we allebei: "Nou, dit zal wel onze laatste reis worden", maar gaandeweg de trip gingen we het weer steeds leuker vinden. En nu aan het eind hebben we al weer genoeg inspiratie voor volgende reizen. Hoe meer je ziet van de wereld, hoe meer je beseft hoeveel er nog te zien is. Het virus heeft ons behoorlijk te pakken en we weten nog niet wat we moeten doen: uitzieken of snel genezen...
Iedereen die onze verhalen heeft gelezen: bedankt voor jullie enthousiaste en leuke reacties! Het was voor ons aan de andere kant van de wereld altijd erg leuk om te lezen wat jullie er van vonden en wat jullie hier in Nederland bezighield.
En Miriam bedankt voor het "jeroenellie.waarbenjij.nu"-boek!
-
15 Mei 2008 - 16:21
Robin:
Nou lekker dan! ;-)
Wat moet ik nu met alle vrije tijd als ik jullie verhalen niet meer kan lezen!
Mooi dat het zo'n fijne reis is geweest.
Hopen jullie snel weer te zien en te spreken.
Groet,
Robin -
15 Mei 2008 - 16:37
Robin:
Nou lekker dan! ;-)
Wat moet ik nu met alle vrije tijd als ik jullie verhalen niet meer kan lezen!
Mooi dat het zo'n fijne reis is geweest.
Hopen jullie snel weer te zien en te spreken.
Groet,
Robin -
15 Mei 2008 - 18:45
Carolien Tiepel:
Hallo allebei,
Ik ken Jeroen van een paar jaar geleden van de VU, waar ik werkte op de typekamer. Via Ine, onze gezamelijke collega, heb ik ook jullie reisverslagen kunnen lezen en ik heb er van genoten. Ik had het gevoel dat ik ook een beetje mee op reis was. Ellie, mijn complimenten! Wel eens over gedacht om dit in boekvorm uit te brengen? Of misschien over een paar jaar samen met nog wat verslagen uit andere landen? Ik heb heel wat reisboeken gelezen en deze berichtjes samen doen er niet voor onder. Jammer dat het voorbij is! Geef me een seintje als jullie weer zoiets leuks gaan doen.
Hartelijke groet,
Carolien -
19 Mei 2008 - 08:13
Rosmarijne:
je bent er. je bent er je bent er weer!!!
en jij natuurlijk ook, jeroen.
welkom thuis.
waar nu heen? -
19 Mei 2008 - 19:38
Theo Versteege:
Fijn dat jullie weer in goede gezondheidheid thuis zijn. Hopen jullie snel weer eens te zien, groeten ik denk ook van Q
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
