De laatste dagen in China

Dit zijn onze laatste dagen in China. We zijn nu in Shanghai en vanuit hier vertrekken we met de boot naar Japan. We hebben genoten van de 4 maanden China. We hebben grote delen van China gezien, maar nog veel meer hebben we niet gezien. We hebben na elke reis die we hebben gemaakt het gevoel dat we er nog eens naar terug moeten gaan. Zeker ook naar China.
Er waren veel hoogtepunten in de reis. Wat betreft de natuur was er Jiuzaigou (de blauwe meren) en de rijstterrassen in het zuiden. Wat betreft geschiedenis en oude cultuur was het Xian met het terracotta leger. Die was enorm en erg indrukwekkend! Maar de meeste indruk hebben de chinese mensen gemaakt. We hebben nu al een aantal reizen in Azie gemaakt en we hebben altijd de mensen erg aardig gevonden, zoals de indonesiers, de thai, de indiers. Maar het voelde altijd met een laagje fineer; net alsof het onecht was. Met name in India had je altijd het gevoel dat ze iets van je wilden. Hier in China hebben we dat gevoel nooit. De mensen zijn hier echt oprecht aardig. We hebben zoveel leuke korte contacten gehad: we zijn uit eten genomen door monnikken, we hebben kleine souvenirs gekregen van verschillende mensen zonder dat ze er iets voor terug wilden hebben, in de regen houden ze hun paraplu boven ons hoofd. Ze hebben ook altijd lol met elkaar en met ons. Ze zien er oprecht gelukkig uit en ze genieten van het leven, ook al hebben ze het soms best wel zwaar. Ze vinden het enorm leuk als we eten in lokale restaurantjes en met stokjes kunnen omgaan. Ze vinden het leuk als we wat woordjes chinees kunnen en dat we een chinees menu lijken te kunnen lezen. We dachten dat China moeilijk was om door te reizen. Vieze en slechte hotels, slechte bussen, veel files of opstoppingen en natuurlijk de taalbarriere. Maar we hebben gemerkt dat het hier voor aziatische begrippen zelfs heel makkelijk is. De hotels waren over het algemeen van goede kwaliteit, de bussen waren zeker redelijk en soms zelfs echt goed te noemen en de taalbarriere was er eigenlijk niet. De mensen hier doen echt hun uiterste best om je te kunnen begrijpen. Meestal lukte dat niet in het chinees of engels, maar met handen, voeten en een opschrijfschriftje ging het bijna altijd makkelijk. We kunnen dus echt zeggen dat we een hele leuke tijd hebben gehad en dat we benieuwd zijn hoe het in Japan is.