Paarden en blauwe meren
Door: ellie en jeroen
Blijf op de hoogte en volg Jeroen & Ellie & Eva
20 November 2007 | China, Chengdu
We hebben de laatste 10 dagen zoveel gedaan, bijna te veel om over te schrijven. De laatste keer hebben we geschreven over onze tocht over het water. Nu hebben we een totaal andere tocht gemaakt. Niet met een cruiseschip, maar ter paard door de bergen. En accommodatie met nu zo ongeveer min 5 sterren.
We zijn van Chongching met de trein naar Chengdu gegaan. De treinen in China zijn redelijk confortabel en snel. Wel minder snel dan de bus, maar veel confortabeler. Als het mogelijk is nemen we meestal de trein. In de trein heb ik (Ellie) een klein jongetje van 5 jaar ontmoet waar ik bijna de hele weg engelse woordjes mee heb geoefend. Kinderen leren hier al vanaf de peuterschool engels. Over een aantal jaren is er geen taalbarriere meer als je zelf engels spreekt. Lekker handig!.
Chengdu was voor ons een uitvalsbasis om naar plekken in de omgeving te gaan.
We zijn eerst naar Songpan geweest. Een dorp op 3000 meter hoogte. Daar hebben we een 3-daagse paardentrektocht geboekt. Op een tam paard door de bergen is toch wel een hele ervaring. Je kan nog beter genieten van het uitzicht en de natuur omdat je zelf niet op het pad hoeft te letten. Het kostte wel af en toe moeite om het beest aan het draven te krijgen. Ook voor de paarden was de tocht best wel zwaar. Ze moesten 1200 meter stijgen in twee dagen. Je voelde het hart kloppen en borstkast heen en weer gaan als er weer een stuk geklommen werd.
We gingen in eerste instantie met zijn drieen, we hadden namelijk in Chengdu een chinese jongen ontmoet die ook meeging, maar tijdens de tocht kwamen er steeds meer mensen bij. Drie Israelische vrouwen en drie mensen uit Hong Kong. Het was een gezellige groep. Jammergenoeg kon ik (Ellie) er niet zo heel goed van genieten, want ik voelde me ziek. En dan is een tocht op een paard in de bergen in een hut zonder verwarming en een echt toilet toch niet zo heel prettig. Na drie dagen waren we weer terug in Songpan en tja, omdat Jeroen het sneu vond dat ik ziek was besloot hij het ook maar te worden... Gedeelde smart is halve smart; Al kotsend moest Jeroen terug naar zijn kamer. Gelukkig was het voor ons beiden na drie dagen weer over.
We zijn toen vanaf Songpan naar een natuurpark in de bergen gegaan. We hebben daar twee dagen rondgelopen. Het Park loopt in een vallei en bestaat uit allerlei meertjes en watervallen. Het was echt supermooi. De meertjes zijn prachtig blauw-groen of hebben heel veel verschillende kleurschakeringen. De rivieren die de meertjes voeden loopt door de gehele vallei. Omdat het water veel calcium bevat groeien er midden in de meertjes en rivier bomen. Het was iets wat we nog nooit eerder hebben gezien. We hadden de eerste dag bewolkt en regenachtig weer. Dus echt lekker was het niet, maar omdat het zo mooi was genoten we toch. De volgende dag zat het weer ons enorm mee. Toen we wakker werden bleek het de hele nacht gesneeuwd te hebben. Alles was wit. Hierdoor werd het contrast met de meertjes nog sterker en zag het er nog mooier uit. Vervolgens werd het stralend mooi weer en hadden we zon op de meertjes met sneeuw op de bomen. Het was net een sprookje. Je zag in de loop van de dag de herfstkleuren weer verschijnen. De bomen werden weer rood en groen omdat de sneeuw ging smelten. Het was echt geweldig.
We genieten dus nog steeds. We merken dat hoe meer we naar het zuidwesten gaan hoe mooier we China gaan vinden.
China schijnt nog heel veel voor ons in petto te hebben. We houden jullie op de hoogte.
We zijn van Chongching met de trein naar Chengdu gegaan. De treinen in China zijn redelijk confortabel en snel. Wel minder snel dan de bus, maar veel confortabeler. Als het mogelijk is nemen we meestal de trein. In de trein heb ik (Ellie) een klein jongetje van 5 jaar ontmoet waar ik bijna de hele weg engelse woordjes mee heb geoefend. Kinderen leren hier al vanaf de peuterschool engels. Over een aantal jaren is er geen taalbarriere meer als je zelf engels spreekt. Lekker handig!.
Chengdu was voor ons een uitvalsbasis om naar plekken in de omgeving te gaan.
We zijn eerst naar Songpan geweest. Een dorp op 3000 meter hoogte. Daar hebben we een 3-daagse paardentrektocht geboekt. Op een tam paard door de bergen is toch wel een hele ervaring. Je kan nog beter genieten van het uitzicht en de natuur omdat je zelf niet op het pad hoeft te letten. Het kostte wel af en toe moeite om het beest aan het draven te krijgen. Ook voor de paarden was de tocht best wel zwaar. Ze moesten 1200 meter stijgen in twee dagen. Je voelde het hart kloppen en borstkast heen en weer gaan als er weer een stuk geklommen werd.
We gingen in eerste instantie met zijn drieen, we hadden namelijk in Chengdu een chinese jongen ontmoet die ook meeging, maar tijdens de tocht kwamen er steeds meer mensen bij. Drie Israelische vrouwen en drie mensen uit Hong Kong. Het was een gezellige groep. Jammergenoeg kon ik (Ellie) er niet zo heel goed van genieten, want ik voelde me ziek. En dan is een tocht op een paard in de bergen in een hut zonder verwarming en een echt toilet toch niet zo heel prettig. Na drie dagen waren we weer terug in Songpan en tja, omdat Jeroen het sneu vond dat ik ziek was besloot hij het ook maar te worden... Gedeelde smart is halve smart; Al kotsend moest Jeroen terug naar zijn kamer. Gelukkig was het voor ons beiden na drie dagen weer over.
We zijn toen vanaf Songpan naar een natuurpark in de bergen gegaan. We hebben daar twee dagen rondgelopen. Het Park loopt in een vallei en bestaat uit allerlei meertjes en watervallen. Het was echt supermooi. De meertjes zijn prachtig blauw-groen of hebben heel veel verschillende kleurschakeringen. De rivieren die de meertjes voeden loopt door de gehele vallei. Omdat het water veel calcium bevat groeien er midden in de meertjes en rivier bomen. Het was iets wat we nog nooit eerder hebben gezien. We hadden de eerste dag bewolkt en regenachtig weer. Dus echt lekker was het niet, maar omdat het zo mooi was genoten we toch. De volgende dag zat het weer ons enorm mee. Toen we wakker werden bleek het de hele nacht gesneeuwd te hebben. Alles was wit. Hierdoor werd het contrast met de meertjes nog sterker en zag het er nog mooier uit. Vervolgens werd het stralend mooi weer en hadden we zon op de meertjes met sneeuw op de bomen. Het was net een sprookje. Je zag in de loop van de dag de herfstkleuren weer verschijnen. De bomen werden weer rood en groen omdat de sneeuw ging smelten. Het was echt geweldig.
We genieten dus nog steeds. We merken dat hoe meer we naar het zuidwesten gaan hoe mooier we China gaan vinden.
China schijnt nog heel veel voor ons in petto te hebben. We houden jullie op de hoogte.
-
20 November 2007 - 12:37
Marja:
Wat geweldig allemaal weer! Vooral de paardentocht lijkt me super, wel avontuurlijk hoor! Gelukkig zijn jullie weer opgeknapt, kunnen jullie lekker doorgaan met genieten! -
20 November 2007 - 13:06
Rosmarijne:
klinkt ondanks de kwaaltjes als een droom.
kon ik maar af en toe in mijn vingers knippen en met jullie meegluren
liefs x -
20 November 2007 - 13:07
Rosmarijne :
meer foto's graag -
20 November 2007 - 15:11
Quirine:
Ik wist niet dat jullie paard konden rijden! Spannend zo'n tocht. Klinkt allemaal geweldig, op het ziek zijn na dan. Hebben jullie nog allerlei medicijnen meegenomen trouwens? -
20 November 2007 - 19:50
Ine Tichelaar :
Wat een ervaringen. Ik probeer mij voor te stellen hoe het is wat jullie beschrijven, maar dat is nog moeilijk.
Jeroen, je moet de hartelijke groeten hebben van Carolien. Ze vroeg of ze jullie reisverhalen ook kon ontvangen. Ik stuur ze op dit moment naar haar door. Als het mogelijk is en je wilt dat dan is haar e-mail adres cfa.tiepel@hotmail.com.
Nog heel veel mooie indrukken/ontspanning en avontuur voor de komende tijd en tot horens.
Groetjes
Ine -
20 November 2007 - 19:55
Arie:
Daar wil ik dan nu eindelijk wel eens foto's van zien. Anders geloof ik jullie niet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
