Beijing 2

Beijing is zo supergroot en heeft zoveel te bezichtigen, dat we niet alles kunnen en willen zien. In de stad wonen 14 miljoen mensen. We zitten met ons hotel gelukkig wel in het centrum. Vanuit hier hebben we al veel mooie dingen gezien.

We zijn een dag naar het zomerpaleis gefietst. Nu denk ik elke keer dat het dan één gebouw is wat we gaan bezichtigen, maar nee het is een heel complex waar je de hele dag voor nodig hebt. Zo ook dit complex. Het is een keizerlijke residentie rondom een meer. Met een prachtige tempel, paleizen en chinese bruggetjes. Natuurlijk kan je een drakenboot nemen om over het meer te varen. Het weer zat ons mee en we hadden de hele dag zon.
Ook het fietsen er naar toe is erg leuk. Er zijn goede, grote fietspaden die helemaal naar het paleis lopen. De fietspaden zijn van nieuw asfalt en zo groot als in nederland de autowegen. Wel is het zo dat de fietsers overal rijden en zowel rechts als links inhalen. Maar dat doet hier een automobilist ook.
Ook is het zo dat afslaand verkeer dat harder rijdt dan jij voorrang heeft, ook al is het voor jou groen. Je moet dan ook erg goed opletten.

Het eten blijft een avontuur. We hebben in een restaurant met alleen maar een chinees menu gegeten. Gelukkig waren er plaatjes en besloten we wat schoteltjes aan te wijzen. Toen het werd geserveerd was het toch wat anders dan we hadden verwacht: we hadden blijkbaar de tenen van een vogel (kip of eend) besteld. We denken dat het kip was, maar zeker weten doen we het niet. Ook hadden we botjes gekregen met wat vlees er op. Het smaakte anders dan koe of varken. We weten tot op de dag van vandaag niet wat we hebben gegeten. Ach het was best te eten.

Gisteren zijn we naar "de Chinese muur" geweest. We hebben 3 uur gewandeld op het meest bekende stuk. Het is wel erg toeristisch maar dat heeft ook wel z'n charme. En als je lang genoeg doorloopt heb je uiteindelijk de muur voor jezelf. Heel erg imposant; de muur die over de berg kronkelt. Een klein deel is maar toegankelijk. Andere delen zijn in slechte conditie en dus te gevaarlijk om er over te lopen. In totaal is de muur 5000 kilometer lang,waarvan wij er maar ongeveer 4 kilometer van hebben gelopen. We waren na een dag muur best wel munt, het is veel dalen en stijgen, met op sommige plekken enorm steile trap.

We gaan morgen met de trein naar Datong. het is een treinreis van 6 uur. We hebben de treintickets weten te bemachtigen. In eerste instantie gaf het nog wel wat moeilijkheden. In de Lonely Planet werd beschreven dat de trein van het hoofdstation zou vertrekken. We gingen dan ook eerst naar het hoofdstation om kaartjes te kopen. Met handen en voeten en een papiertje konden we duidelijk maken dat we naar Datong wilden en welke datum en tijd we wilden gaan. Er werd ons duidelijk gemaakt dat we niet op donderdag konden vertrekken: de trein ging alleen op woensdag. Dat wilde we niet. Ik ben toen maar op internet gaan kijken hoe we dan wel konden gaan. Gelukkig vertrekken er dagelijks treinen naar Datong van het treinstation West. Ook hier spraken de mensen nauwelijks engels, dus ook hier met ons papiertje en wat gebaren duidelijk maken dat we naar Datong wilde. Gelukkig zijn de mensen wel soepel en werken ze met je mee. We wilden een zitplaats en hebben het goedkoopste ticket gekregen. We hopen dat we het uithouden op de harde stoelen. Wel leuk om te zien hoe de treinen in China zijn.