Khao Sok

Op Koh Pangan hebben we bij een toeristenbureautje een “joint ticket”gekocht. Zo wordt een kaartje genoemd dat je helemaal naar je bestemming brengt. In ons geval betekende het dat we een taxi naar de veerdienst hadden, de pont, een busje naar een busje die ons naar het busstation zou brengen vanaf waar we uiteindelijk naar onze eindbestemming zou rijden. Thuis was deze trip theoretisch 5 uur reizen. In de praktijk duurde het 8 uur. Je krijgt bij de veerdienst een sticker op je borst geplakt en vervolgens gaat de reis zo een beetje vanzelf. Je wordt van het een naar het ander gereden en je hoopt dat je uiteindelijk komt waar je wezen moet. Tot nu toe zijn we nog nooit op de verkeerde plek terecht gekomen. Dit keer hadden we besloten om de late veerdienst te nemen zodat we rustig zouden kunnen ontbijten. Beide keuzes waren niet heel prettig. Of we moesten de boot van 7 uur nemen en dus al om 6:30 opgehaald worden uit ons hotel of we kwamen pas om 20:00 uur aan. Omdat we toch ons hotel hadden geboekt was het nu niet zo erg om later aan te komen, maar hierdoor werd het wel een lange dag.
Toen we thuis het hotel in Khao Sok hebben geboekt waren alle leuke hotelletjes al volgeboekt, dus moesten we genoegen nemen met een goedkoop verblijf zonder airconditioning. Dit keer waren we ook niet heel blij met onze keuze. Onze kamer was best wel oké maar niet erg schoon. En ook de eigenaar en zijn personeel vonden we af en toe te opdringerig. Als we in het restaurant zaten hadden we geen moment rust omdat ze dan weer aan Eva zaten of om ons heen hingen. We vonden het soms zo vervelend dat we na een vermoeide dag liever nog gingen lopen naar een ander restaurant dan weer daar te moeten zitten. Gelukkig had Eva nergens last van en vond zij het wel prima.
We hebben dezelfde avond nog een tour geboekt voor de volgende dag naar een mooi meer omringd door karstgebergte. Het gebied werd het Guilin van Thailand genoemd. Guilin is een gebied in China waar wij 4 jaar geleden ook zijn geweest en we snappen de vergelijking. Het bestaat uit kalksteenhoudende rotsen die door het water helemaal zijn afgesleten tot spitse toppen die grillig uit het water steken. In China hadden we toentertijd erg koud weer en regen. Nu met 35 graden en zon was het toch meer genieten van de omgeving. We hebben we ook heerlijk kunnen zwemmen en kanoën. Op het meer lagen houten huisjes waar je de nacht in zou kunnen slapen. Omdat we met Eva waren deden we een eendaagse tour en gingen we ´s avonds weer naar ons eigen hotelletje. Ook konden we niet de hele tour meedoen omdat ze gingen hiken door de jungle en naar een grot. De wandeling zou erg zwaar worden en we hadden de draagtas niet meegenomen omdat we niet op een wandeling hadden gerekend. De wandeling zou door een grot heen gaan en daar zouden we moeten zwemmen om verder te kunnen. Jeroen houdt niet van grotten en al helemaal niet als je door water heen moet om er binnen te komen. Dus die besloot niet mee te gaan. Ik zou wel gaan maar op het moment dat ik in de boot zou stappen ging Eva heel hard huilen en wilde bij mama blijven. Dus ook ik besloot achter te blijven. De wandeling zou 2,5 uur duren en ze zouden om 15:30 weer terug zijn en dan zouden we weer met de boot terug gaan. Wij zijn nog lekker wat gaan kanoën en zwemmen in het meer. Om 15:30 gingen we zitten wachten tot de anderen terug zouden komen. Om 17:00 uur waren ze eindelijk pas terug. Ze hadden een zware wandeling gehad en het koste een deel van de groep moeite om door de grot heen te komen. Een vrouw vertelde dat ze helemaal in paniek was en dat ze er niet door durfde te zwemmen. Ik vond het jammer dat we niet de hele tour hebben konden doen, maar ik had toch erg genoten van de dag.
De volgende dag hebben we op eigen houtje een wandeling over een pad door de jungle gemaakt. direct in het begin waren er aapjes. Eerst de “normale” makaken die je echt over al tegenkomt, maar later ook nog een ander soort aap. Een dusky leaf monkey. De wandeling begon op een breed pad maar gaandeweg werd het pad steeds smaller. De hele wandeling zou heen en weer 14 km zijn. dat was veel te lang. We hebben dus een klein stukje gedaan. Jammer genoeg hebben we geen tijger of olifant gezien. Wel viel er ineens een wandelende tak op mijn hoofd.
De laatste dag in Khao Sok moest Eva haar laatste vaccinatie tegen hondsdolheid hebben. We hadden geïnformeerd of er een ziekenhuis in de buurt was. De dichtstbijzijnde was 40 km verderop. Het zou een uur reizen zijn heen en dan weer een uur reizen terug. De dag ervoor waren we aan het twijfelen of we de vaccinatie niet een dag later zouden halen, want dan moesten we toch die richting op. Op internet konden we niet terugvinden of dat een probleem zou zijn. Alle adviezen waren op dag 28 na eerste vaccinatie. Het enige wat ik terug kon vinden was dat rabiës een hele nare ziekte was, waar je altijd aan overlijd als je eenmaal de symptomen had. Natuurlijk was de kans klein dat Eva het heeft opgelopen en de eerdere vaccinaties zouden al bescherming geven, maar is een dag extra in het park dat risico waard? We besloten toch maar gewoon die prik te halen. De eigenaar van het hotel adviseerde om met een taxi te gaan want een busje zou heel lang duren en dan zou je ook een hele dag moeten wachten tot je weer terug zou kunnen komen. Eigenwijs als we zijn, zijn we toch met een busje gegaan. We gingen op tijd weg en we waren om 10:45 al in het ziekenhuis. Helaas werd er voor Eva een jongetje van ongeveer 8 jaar geprikt . Die werd met 4 man vastgehouden en schreeuwde als een speenvarken, dus Eva werd ook erg bang. De andere prikken waren heel goed gegaan, maar dit keer ging zij zich ook verzetten en moest ik haar stevig vasthouden voor de prik. Omdat ze bang was heeft ze haar arm ook aangespannen waardoor de prik pijn deed en pijn bleef doen toen we uit het ziekenhuis vertrokken.
Vrijwel direct toen we uit het ziekenhuis kwamen kwam er een busje aan en nam ons mee terug. Om 12:00 uur waren we al weer terug.
’s Middags zijn we nog wat gaan wandelen in de omgeving. Ook nu weer makaken gespot. Er waren hele groepen in een resort bij ons in de buurt. De mensen die daar verbleven werden gek van die beesten omdat ze elke dag op hun balkon kwamen zitten en soms als ze niet uitkeken ook eten uit hun huisje gapte. Wij blijven de makaken leuk vinden en ook Eva vindt aapjes erg leuk. Ze wil ze graag aaien. Ze heeft wel al de vaccinaties gehad, maar toch bleven we het geen goed idee vinden…
Khao Sok was onze voorlaatste verblijf. Hierna zouden we alleen nog maar 3 nachten in Bangkok zijn.