Ryokan Onsen

Ja, het is lente in Japan! De bomen staan in bloei, de temperatuur wordt steeds aangenamer en de zon schijnt vaak. We zien, nu dat we steeds meer naar het zuiden reizen, ook meer kleur in het landschap komen. We worden er vrolijk van! Nog maar een paar weken en de "Nationale Japanse Gekte" slaat toe: dan komen de japanse kersenbomen in bloei...

Een dag nadat we het vorige berichtje hadden geschreven, hebben we een oud samurai-huis bezocht. Dit was wel precies zoals onze verwachting van Japan was. Het huis was bijna helemaal van hout, met schuifdeuren van rijstpapier en mooie doorkijkjes. Het had 38 kamers, allemaal met tatami (rieten) matten op de vloer en de grootste kamer had een open haard in het midden. Er was een mooie rotstuin met bonzai-achtige naaldbomen. Alles rondom verlicht met traditionele lantaarns. Zo uit een japans plaatjesboek en erg traditioneel. We merken dat hoe meer we naar het zuiden trekken, er steeds meer traditionele architectuur bewaard is gebleven.

We hebben een dag rondgelopen in Nikko, een stad die bekend staat om zijn mooie tempels. Nou hebben we al heel wat tempels gezien, in China en alle aziatische landen waar we eerder zijn geweest, maar toch vonden we dat deze tempels weer anders van stijl en heel indrukwekkend waren. Het tempelcomplex was midden op een heuvel gebouwd, omringd door immense, oude cypressen die lanen vormden naar de ingangen van de afzondelijke tempels. De tempels zelf waren vrijwel helemaal van hout en bewerkt met bijzonder houtsnijwerk en fleurige kleuren.

Omdat we meer wilden ervaren van de Japanse cultuur zijn we twee dagen naar een "ryokan onsen" gegaan, een traditioneel japans spa-hotel. We hebben hiervoor wel iets (nou ja, iets) dieper in onze buidel moeten tasten, maar het was erg bijzonder. Alleen al doordat het niet op het gebaande pad lag; we moesten 6 uur met de trein en twee keer een bus om er te komen. Het lag diep verscholen in een dichtbebost dal tussen hoge bergen in. Het gebouw stamt uit 1895 en is ook bijna geheel van hout, met dezelfde karakteristieken als het eerdere samurai-huis. Onze kamer was wel klein, maar enorm sfeervol met uitzicht op een rotstuin met een kabbelende rivier. We hadden een laag staande tafel met kussens eromheen en onder de tafel zat een verwarming zodat je lekker warme benen had! We kregen ons ontbijt en diner in onze kamer geserveerd en na het eten werd de tafel aan de kant geschoven zodat het personeel de slaapmatten voor ons kon klaarleggen en opmaken voor het slapen gaan. De originele japanse "futons". We hadden een persoonlijke bediende die ons diner en ontbijt kwam serveren. Heel luxe! In de ryokan waren drie verschillende "onsen" (de gemeenschappelijke, heilzame baden) waar je gebruik van kon maken. Een voor alleen vrouwen, eentje gemengd en eentje waar op verschillende tijden mannen of vrouwen in mochten. Omdat wij het wel zo gezellig vonden om samen in het bad te gaan, gingen we natuurlijk het gemengde bad in. Het was een enorm groot houten bad, zo'n 10 x 10 meter, gevuld met heet, vulkanisch water, rechtstreeks uit de grond. De eerste dag was ik de enige vrouw in het gemengde bad, met verder alleen maar mannen. Hoewel er een ontspannen sfeer hangt voelde het toch wel wat raar. De japanse vrouwen gaan blijkbaar niet zo snel met hun man mee naar het gemengde bad... Gelukkig kwam er de tweede dag toch een japanse vrouw het bad in en dat maakte het voor mij een stuk relaxter.

Er was ook een buitenbad. Met grote keien rondom en erg sfeervol, alsof je in de rivier ligt (maar dan lekker warm!). Voor ons beiden een favoriet bad, maar helaas konden we er niet tegelijk in.

Wat nog eens toevoegd aan het algehele Japan-gevoel is dat je bij aankomst in het hotel je direct omkleed in een "yukata", een japanse badjas/kamerjas/kimono. Erg grappig om alle gasten in hun yukata te zien rondschuifelen van onsen naar onsen. En wilde je even naar buiten, dan deed je even je "geta's" aan; je houten slippers met blokjes eronder, net zoals je je voorstelt bij japanse slippers!

Het eten was een ervaring apart. We kregen elke avond ongeveer twaalf verschillende schoteltjes met allerlei gerechten, waarvan we sommige echt nog nooit gegeten hadden. We waren elke avond weer propvol na zoveel eten en 's ochtends was het dan eigenlijk weer hetzelfde liedje: weer een stuk of tien schoteltjes met van alles en nog wat, waaronder gebakken vis, rijst, soep en zeewier (Ja inderdaad: voor ontbijt dus!). Soms bestond het eten uit ondefinierbare blokjes (tofu?) met een zoetzuurzout-achtig sausje...Maar best lekker. Voor de ochtend is het soms best wel heftig, maar wel erg leuk om zo veel verschillende dingen te kunnen proeven. (Voor de lunch hadden we begrijpelijkerwijs genoeg aan een paar bananen...)

We zijn inmiddels weer verder gegaan naar Matsumoto in de japanse Alpen, een stad die bekend staat om zijn kasteel. Een van de weinige kastelen in Japan dat nog in oude staat verkeert. Het is niet een kasteel zoals wij dat kennen in Europa, maar het lijkt meer op een toren met verschillende etages. Door deze historische plekken te bezoeken gaat voor ons de japanse geschiedenis met zijn samurai's, shoguns en ninja's een stuk meer leven.